Sprawa o odszkodowanie za szkody na osobie?

Wyrządzenie szkody może polegać nie tylko na uszkodzeniu rzeczy czy pomniejszeniu majątku poszkodowanego, ale również na uszkodzeniu ciała lub wywołaniu rozstroju zdrowia. W takiej sytuacji poszkodowanemu przysługuje odszkodowanie w zakresie wszelkich wynikłych z tego kosztów tj. m.in. kosztów wizyt lekarskich, zakupu lekarstw, rehabilitacji, zabiegów.

Co w sytuacji, jeśli nie jestem w stanie ponieść kosztów leczenia?

Co istotnie różni odpowiedzialność za szkodę na osobie od innych rodzajów odpowiedzialności odszkodowawczej to fakt, że poszkodowany może zażądać od zobowiązanego do naprawienia szkody z góry sumę potrzebną na koszty leczenia. Dzięki tej regulacji poszkodowany nie musi wykazywać, że poniósł określone koszty leczenia, a jedynie że są one uzasadnione. Jest to szczególne ułatwienie dla osób, które nie są w stanie ponieść tego rodzaju kosztów.

Może również dojść do sytuacji, kiedy w wyniku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia poszkodowany stał się inwalidą. Wówczas, na jego żądanie, obowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Kiedy mogę domagać się renty?

Inną regulacją charakterystyczną dla naprawienia szkody na osobie jest uprawnienie do renty. Przysługuje one poszkodowanemu, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej. Ponadto renta przysługuje poszkodowanemu, którego potrzeby się zwiększyły lub zmniejszyły się jego widoki powodzenia na przyszłość. Jako zwiększenie potrzeb należy rozumieć wszystkie wydatki wywołane szkodą na osobie, które ponoszone będą nie jednorazowo, a periodycznie przez dłuższy czas jak np. koszty długotrwałego leczenia, długotrwałego zakupu leków, ciągłej opieki itp.

Niekiedy określenie wysokości szkody na osobie na moment wydania wyroku jest niemożliwe. Może to nastąpić w sytuacji, kiedy dokładne koszty leczenia nie są znane, bowiem zależą od przebiegu leczenia. Zdarza się, że uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia rodzą skutki, których konsekwencji na przyszłość nie da się przewidzieć. W takich sytuacjach, poszkodowanemu przysługuje renta tymczasowa.

Poszkodowany, może z ważnych powodów domagać się, aby zamiast renty lub jej części przyznać mu odszkodowanie jednorazowe. Dotyczy to szczególnie przypadku, kiedy poszkodowany stał się inwalidą, a przyznanie jednorazowego odszkodowania ułatwi mu wykonywanie nowego zawodu.

Co z rentą w przypadku śmierci?

Jeżeli poszkodowany, który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia zmarł, osoba wobec której na poszkodowanym spoczywał obowiązek alimentacyjny jest uprawniona do renty od zobowiązanego do naprawienia szkody. Co istotne, mowa tutaj o obowiązku alimentacyjnym spoczywającym na poszkodowanym z mocy ustawy. Wobec powyższego, przyznanie renty nie jest uzależnione od stwierdzenia obowiązku alimentacyjnego wyrokiem sądu.

Renty mogą domagać się również osoby bliskie, wobec których na poszkodowanym nie spoczywał obowiązek alimentacyjny, jednak zmarły dobrowolnie i stale dostarczał im środków utrzymania i wymagają tego zasady współżycia społecznego. Przykładowo, jeżeli poszkodowany dobrowolnie opiekował się i utrzymywał osobę chorą, zaś osoby te łączyła ściślejsza więź emocjonalna, a następnie poszkodowany zmarł w wyniku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia to wówczas osoba utrzymywana może domagać się renty od osoby zobowiązanej do naprawienia szkody.

Jaka jest wysokość renty?

Ustalenie wysokości renty przyznawanej z uwagi na śmierć poszkodowanego opiera się na innych kryteriach, niż w przypadku ustalania wysokości alimentów. W obu przypadkach istotnym kryterium są potrzeby uprawnionego, jednak o ile przy alimentach bierze się pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego, to w przypadku renty kryterium stanowią możliwości zarobkowe i majątkowe zmarłego. Z powyższego wynika, że wysokość renty jest niezależna od sytuacji finansowej zobowiązanego do naprawienia szkody. Uprawniony może domagać się renty w wysokości, w jakiej mógłby domagać się alimentów od zmarłego.

Co w przypadku, kiedy poszkodowany zmarł?

Jeżeli poszkodowany zmarł i nastąpiło to w wyniku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, osoba która poniosła koszty leczenia i pogrzebu może domagać się od osoby zobowiązanej do naprawienia szkody zwrotu tych kosztów.

Ponadto najbliższym członkom rodziny poszkodowanego, który zmarł przysługuje roszczenie o odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.

Czym jest zadośćuczynienie i czym się różni od odszkodowania?

Na gruncie przepisów Kodeksu cywilnego istotne jest rozróżnienie szkody majątkowej oraz szkody niemajątkowej. Szkoda majątkowa obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć gdyby szkody mu nie wyrządzono co oznacza, że tego rodzaju szkoda przekłada się na uszczuplenie majątku poszkodowanego. Szkoda niemajątkowa obejmuje wszelkie negatywne konsekwencje zdarzenia, które nie mają wymiar finansowego tj. cierpienie, ból fizyczny, lęki, upokorzenie itp. Dla odróżnienia od szkody majątkowej, szkodę niemajątkową nazywamy krzywdą. Zadośćuczynienie stanowi naprawienie krzywdy.

W przypadku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, poszkodowanemu przysługuje odpowiednia suma tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, tj. za wszelkie cierpienia fizyczne i psychiczne, jakich doznał w wyniku zdarzenia.

Jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć, to wówczas najbliżsi członkowie rodziny zmarłego mogą domagać się odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Kiedy roszczenie o odszkodowanie ulega przedawnieniu?

Roszczenie o naprawienie szkody na osobie przedawnia się po upływie trzech lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się lub mógł dowiedzieć się o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia.

Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku, gdy szkoda powstała w wyniku przestępstwa. Wówczas przedawnienie roszczenia o odszkodowanie następuje po upływie dwudziestu lat od dnia popełnienia przestępstwa. Jednocześnie obowiązuje zasada, że przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.

W przypadku gdy poszkodowanym jest osoba małoletnia, przedawnienie nie może nastąpić wcześniej niż z upływem dwóch lat od uzyskania przez nią pełnoletności.

Ile kosztuje dochodzenie naprawienia szkody na osobie?

Wysokość opłaty od pozwu o naprawienie na osobie jest uzależniona od wysokości dochodzonego odszkodowania lub zadośćuczynienia. Należy jednak pamiętać, że osoba, która nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny lub ich poniesienie potencjalnie narazi ją na taki uszczerbek, może wnosić o zwolnienie od kosztów sądowych.

Profesjonalne doradztwo i prowadzenie spraw o naprawienie szkody na osobie

Adwokaci z Kancelarii Adwokackiej Fidura Świetlicki Witkiewicz zajmują się kompleksowym prowadzeniem spraw o alimenty w Białymstoku jak też na terenie całej Polski.